Hino Galego - Eduardo Pondal

Que din os rumorosos

na costa verdescente ,

ao raio transparente

do prácido luar ?

Que din as altas copas

de escuro arume arpado

co seu ben compasado

monótono fungar ?

Do teu verdor cinxido

e de benignos astros

confin dos verdes castros

e valeroso clan ,

non des a esquecemento

da inxuria o rudo encono ;

desperta do teu sono

fogar de Breogán .

Os bos e xenerosos

a nosa voz entenden

e con arroubo atenden

o noso rouco son ,

máis so os ignorantes

e férridos e duros

imbéciles e escuros

non nos entenden , non .

Os tempos son chegados

dos bardos das edades

que as vosas vaguedades

cumprido fin terán ;

pois , dondequer , xigante

a nosa voz pregoa

a redezón da boa

Nazón de Breogán .